Jan Bons Jan Bons is zowel binnen als buiten de landsgrenzen vooral bekend van affiches, met name voor de toneelgroepen De Appel (Amsterdam) en Studio (Den Haag). Vanaf 1990 maakte hij affiches voor het International Documentary Festival Amsterdam (IDFA). Bons ontwierp echter ook postzegels, maakte beeldhouwwerken en deed aan toegepaste kunst. Voor de oorlog maakte hij, nog geen twintig jaar, zijn eerste bescheiden ontwerpen voor het comité Hulp aan Spanje en voor het Comité van Waakzaamheid (van antifascistische intellectuelen). Een dag voor de Duitse inval in Nederland keerde hij terug uit Parijs. Van daar uit had hij naar Amerika willen reizen, maar gesprekken in Parijs met Duitse emigranten over een zich over Europa uitdijende oorlog deden hem beseffen dat zijn plaats was tussen zijn vrienden in Amsterdam. Aan het begin van de oorlog woonde Bons op Keizersgracht 522 met de fotograaf Carel Blazer, Maarten (‘Mik’) van Gilse en Violette Cornelius. Alle vier zou
Posts
Het WK tijdrijden voor vrouwen (20 sept. 2021), uiteindelijk gewonnen door Ellen van Dijk. Een NOS-journalist interviewt in een voorbeschouwing de Zwitserse kanshebster en concurrente Marlen Reusser. 'Wie ist Marlen Reusser?', vraagt hij. Reusser ligt op de massagetafel, maar dat is niet de reden waarom ze zich ongemakkelijk voelt. Hoe is Marlen Reusser? Inderdaad een rare vraag. Hij bedoelde natuurlijk 'Wer ist Marlen Reusser?' Een dag later. Interview met de trainer van PSV, Roger Schmidt. Nederlandse journalist: 'How does it feel to be the most disgust [sic] man of Dutch football?' Hij bedoelde natuurlijk 'despised' (verfoeid). Nederlandse journalisten en vreemde talen! Wordt waarschijnlijk (helaas) vervolgd.
‘Als ze aan je lijf komen, gelden er andere wetten’ De oorlogsjaren van Maurits Dekker (1896-1962) Bij zijn dood in 1962 was Maurits Dekker al een vergeten schrijver. En dat terwijl hij de auteur was van opzienbarende romans als Waarom ik niet krankzinnig ben (1929), de oorlogsroman De laars op de nek (na 1945 negen keer herdrukt), alsmede het wereld wijd opgevoerde toneelstuk De wereld heeft geen wachtkamer (1946). Zowel in zijn sociaal-politieke als in zijn psychologisch-existentiële romans neemt hij het op voor hen die, zoals hij het zelf noemde, ‘zich bevinden aan de kant waar de slagen vallen’. De romancier Dekker is daarom niet los te zien van de activist Dekker. Al voor de oorlog bracht hij zijn solidariteit in praktijk, maar de oorlog zelf was in dit opzicht zijn finest hour . Maurits Dekker als Adolf Hitler (Collectie Erven M.R.J. Dekker). Volgens de historicus Salvador Bloemgarten waren de joden die tijdens de Tweede Wereldoorlog deelnam